Kinderen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika lijden onder te weinig aandacht voor seksuele uitbuiting
In een nieuw rapport over seksuele uitbuiting van kinderen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika waarschuwt ECPAT International dat gebrek aan aandacht en data, in combinatie met grote ongelijkheid, schadelijke gendernormen en gewapende conflicten, ernstige gevolgen hebben voor de 160 miljoen kinderen die in de regio wonen. Dit geldt vooral voor reeds kwetsbare groepen, zoals mannelijke slachtoffers, meisjes en genderdiverse jongeren. Het rapport benadrukt hoe schadelijke gendernormen en culturele taboes die discussies over seks en seksualiteit ontmoedigen, het voor zowel het publiek als de overheid uitdagend maken om het bestaan van seksueel misbruik en uitbuiting van kinderen aan te pakken of zelfs te erkennen. Defence for Children-ECPAT is lid van het ECPAT International netwerk en werkt in de programma’s Down to Zero en Girls Advocacy Alliance nauw samen met hen aan de bestrijding van seksuele uitbuiting van kinderen wereldwijd.
Beperkte vrijheid meisjes en hoog aantal kindhuwelijken
Wanneer een meisje haar maagdelijkheid buiten het huwelijk verliest, wordt dit vaak gezien als een schande voor de familie, ook al is het een gevolg van seksueel misbruik of uitbuiting. En in veel van die gevallen worden vrouwelijke slachtoffers van seksueel misbruik gezien als verantwoordelijk voor het geweld dat hen is aangedaan. Nadat we juist een afname in het aantal kindhuwelijken zagen rond de eeuwwisseling, neemt dit aantal nu weer toe. Redenen voor deze toename zijn traditionele normen die meisjes voorschrijven vroeg te trouwen, maar ook armoede en conflict. In economisch zware tijden, zijn ouders eerder geneigd hun kinderen jong te laten trouwen. Een huwelijk betekent immers ook een mond minder in huis om te vullen. "Schadelijke sociale normen kunnen een cultuur van schaamte creëren die kindslachtoffers achtervolgt, meldingen onderdrukt, de ware omvang van het probleem verhult en voorkomt dat slachtoffers hulp krijgen"- Mark Kavenagh, Hoofd Onderzoek bij ECPAT International.
Opvattingen mannelijkheid zorgen dat jongens geen steun krijgen
In samenlevingen waar patriarchale normen leidend zijn, zoals in veel van de landen in het ECPAT-rapport, worden jongens zelden gezien als potentiële slachtoffers van seksueel misbruik en uitbuiting. Als jongens het slachtoffer worden, kunnen ze zichzelf de schuld geven omdat ze niet voldoen aan de algemeen geldende normen van mannelijkheid. Dit creëert eerder een sociaal stigma dan een kans voor jongens om hulp te zoeken. Zelfs als ze hulp zoeken, zijn er zelden diensten beschikbaar voor mannelijke slachtoffers omdat seksuele uitbuiting en misbruik van jongens niet als een mogelijkheid wordt gezien.
LHBTQI jongeren worden vaker gediscrimineerd
Een andere zeer kwetsbare groep voor seksuele uitbuiting in de regio zijn jongeren met diverse seksuele geaardheid, genderidentiteit en genderexpressie (waarvan de verschillende oriëntaties en identiteiten worden afgekort als LHBTQI). Vanwege de discriminatie waarmee ze worden geconfronteerd, kunnen ze afzien van het melden van seksueel misbruik en uitbuiting of hulp zoeken uit angst voor verdere stigmatisering. In Irak en Saoedi-Arabië worden kinderen waarvan men denkt dat zij lesbisch, homoseksueel, biseksueel of transgender zijn, voortdurend gediscrimineerd, soms zelfs gemarteld en gedood. "De kwetsbaarheden, sociale afwijzing en stigma waarmee de LHBTQI-jongeren in het Midden-Oosten en Noord-Afrika worden geconfronteerd, moeten worden aangepakt. In zowel nationale strategieën als plannen,” Andrea Varrella, jurist bij ECPAT International.
De weg vooruit - een oproep tot actie
Het rapport merkt op dat alle 19 betrokken regeringen het VN-Kinderrechtenverdrag hebben geratificeerd en de meeste het Facultatief Protocol inzake de verkoop van kinderen, kinderprostitutie en kinderpornografie. Er zijn echter nog steeds aanwijzingen dat de hele regio haar inspanningen om kinderen te beschermen tegen seksuele uitbuiting aanzienlijk moet opvoeren.
In het rapport staan suggesties om kinderbeschermingsmaatregelen te verbeteren, waaronder:
- Dataverzameling. Gebrek aan data belemmert het begrip en de aanpak van seksuele uitbuiting van kinderen in de regio. Het verzamelen van data door regeringen is essentieel om omvang en ernst van het probleem te beoordelen, om trends, vormen en profielen van slachtoffers en daders, evenals routes en aanjagers van uitbuiting te begrijpen.
- Ondersteuning voor kwetsbare groepen. Er zijn speciale groepen die aandacht op maat nodig hebben, waaronder vluchtelingen en ontheemde kinderen, jongens en LHBTQI-jongeren. De ervaringen van deze groepen, bijvoorbeeld sociale afwijzing en stigmatisering, moeten worden opgenomen in nationale strategieën ter bestrijding van seksuele uitbuiting van kinderen.
- Verandering van schadelijke sociale normen. Schadelijke sociale normen, vaak gekoppeld aan specifieke verwachtingen van jongens en meisjes, moeten worden aangepakt door middel van voorlichtingscampagnes die proberen oude ideeën te veranderen die voorkomen dat kinderen hulp zoeken.