Vanochtend publiceerde de Volkskrant een artikel over het aantal kinderen dat uit Gezinslocaties verdwijnt. De Volkskrant relateert dit cijfer aan de angst voor uitzetting naar het land van herkomst en de discussie over langdurig in Nederland verblijvende kinderen. Dat verband klopt echter niet. Er worden ten onrechte cijfers over verschillende groepen asielzoekers bij elkaar opgeteld. Vergelijkingen gaan daardoor mank. Hieronder de belangrijkste misvattingen. 

Er worden asielzoekers meegerekend die werden afgewezen op grond van de Dublin Verordening

De cijfers van de Volkskrant omvatten ook veel asielzoekers die werden afgewezen op grond van de Dublin Verordening. Het gaat hier bijvoorbeeld om Syriërs en Irakezen die eerder in een ander land in de Europese Unie zijn geweest. De Volkskrant heeft ons laten weten dat dit de top twee van nationaliteiten is in de cijfers over 2018.  Zij zijn na afwijzing van hun aanvraag in afwachting van overdracht aan dat land waar ze als eerste de Europese Unie binnenkwamen, op grond van die Europese regels. 

Dublinprocedure is juist een snelle asielprocedure

Asielzoekers die zijn afgewezen op grond van de Dublin Verordening worden niet bedreigd met uitzetting naar een land van herkomst. Het jarenlange verblijf waarover het in het Volkskrant-artikel gaat, is over het algemeen ook niet van toepassing op deze groep. Zij worden in de snelle asielprocedure onmiddellijk afgewezen zonder dat er inhoudelijk naar hun asielrelaas gekeken wordt. Voortdurende onzekerheid, opgebouwde stress en frequente verhuizingen zijn op deze groep nu juist niet of nauwelijks van toepassing. Dat geldt vanzelfsprekend ook voor het standpunt van de staatssecretaris dat mensen niet moeten doorprocederen en moeten vertrekken naar hun land van herkomst. Op Dublinzaken is dit alles niet van toepassing.  

NOS meldde dat 180 kinderen verdwenen in zes jaar

De Volkskrant haalt hier dus twee groepen door elkaar en verbindt vervolgens onjuiste conclusies aan de cijfers. Het gaat bij deze 210 kinderen lang niet alleen over kinderen die lang in Nederland zijn. Dit blijkt ook wel als we deze cijfers vergelijken met de cijfers over kinderen die werden afgewezen onder de regeling langdurig verblijvende kinderen die de NOS recent publiceerde. Daar ging het namelijk om 180 kinderen die met onbekende bestemming vertrokken zijn in de afgelopen zes jaar (2013-2018). Het is daarmee evident dat slechts een beperkt deel van de 210 kinderen uit de cijfers van de Volkskrant tot die groep behoort.

Verdwenen er in 2017 nu 170 of 130 kinderen uit de gezinslocaties?

Voor de publicatie van ons Jaarbericht Kinderrechten hebben Defence for Children en Unicef cijfers opgevraagd bij het ministerie van Justitie en Veiligheid. Het ministerie gaf toen aan dat er in 2017 130 kinderen uit gezinslocaties verdwenen. Het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers dat onder hetzelfde ministerie valt, laat nu aan de Volkskrant weten dat er in 2017 170 kinderen uit gezinslocaties verdwenen. Dat kan niet allebei waar zijn. Het is onduidelijk hoe deze discrepantie ontstaat.

Lees meer 

Jaarbericht Kinderrechten 2018
Cijfers aantal gewortelde kinderen