Kinderombudsman Rotterdam: “stel kinderen en ouders centraal in armoedebeleid”
Om zoveel mogelijk kinderen te bereiken die in armoede opgroeien, is het nodig dat ouders en kinderen centraal staan in armoedebeleid. Dat gebeurt nu niet concludeert Stans Goudsmit, Kinderombudsman Rotterdam in het vandaag gepubliceerde rapport ‘Wie, wat waar? Onder de loep: gemeentelijke regelingen voor kinderen in armoede.’ In het rapport merkt de gemeentelijke Kinderombudsman op dat de armoederegelingen van de zes onderzochte gemeenten, die onder haar mandaat vallen, niet bekend zijn onder kinderen en ouders en slechts gedeeltelijk bij de behoeften van kinderen aan sluiten. Defence for Children vindt dit zeer zorgelijk, volgens het VN-Kinderrechtenverdrag hebben kinderen recht op een toereikende levensstandaard en een gemeente heeft hier een belangrijke rol in te vervullen.
Regelingen voor kinderen in armoede
Kinderen die in armoede opgroeien kunnen vaak niet meedoen met hun leeftijdsgenoten of zijn verplicht andere toekomstkeuzes te maken omdat hun dromen financieel niet haalbaar zijn. Voor gezinnen die in armoede leven, zijn er gemeentelijke regelingen waardoor kinderen in armoede mee kunnen doen. Kinderen kunnen bijvoorbeeld toch een laptop krijgen of bij een sportvereniging gaan, wanneer daar thuis geen geld voor is. De Rotterdamse Kinderombudsman onderzocht de armoederegelingen van de gemeenten Albrandswaard, Capelle aan den IJssel, Hellevoetsluis, Krimpen aan den IJssel, Rotterdam en Vlaardingen om de vraag te beantwoorden in hoeverre de verschillende armoederegelingen van gemeenten bij de behoeften van kinderen aansluiten. Aanleiding voor het rapport zijn de kritische kanttekeningen van maatschappelijke organisaties bij de armoederegelingen in de regio Rotterdam.
Perspectief gemeente nu leidend
De Rotterdamse Kinderombudsman concludeert in haar onderzoek dat de regelingen te veel vanuit het perspectief van de gemeente zijn ingericht in plaats van de gebruiker. Eén van de problemen met de regelingen is dat veel ouders en kinderen de regelingen niet kennen. Bovendien is het aanvragen van een regeling vaak ingewikkeld. Elke regeling heeft zijn eigen procedure en regels, waardoor er te weinig gebruikt van wordt gemaakt. Daarnaast concludeert de Rotterdamse Kinderombudsman dat het aanbod van de regelingen slechts gedeeltelijk aansluit bij de behoeften van kinderen. In het onderzoek geven kinderen aan dat ze eten, kleding en een fijn thuis belangrijk vinden. De regelingen die er nu zijn, richten zich op school en vrije tijd. “De gemeente moet aan de slag en kinderen en ouders betrekken. Dat armoede een moeilijk onderwerp is, is geen goede reden om niet het gesprek aan te gaan”, aldus de Rotterdamse Kinderombudsman, Stans Goudsmit.
Aan armoede gerelateerde problematiek
Volgens de meest recente cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (2018) leven maar liefst 292.000 kinderen in armoede en lopen daarmee risico op sociale uitsluiting. Van hen groeien 117.000 kinderen op in een gezin met een langdurig laag inkomen. Kinderen die opgroeien in een gezin met een laag inkomen hebben meer kans op een slechte gezondheid, op lager dan gemiddelde schoolresultaten en zij lopen een groter risico om in aanraking te komen met kindermishandeling en verwaarlozing. Doordat het armoedebeleid een verantwoordelijkheid is van gemeenten, is het van belang dat gemeentelijke regelingen wel het verschil maken voor kinderen die het betreft en zij ook worden betrokken bij de ontwikkeling van lokaal beleid.