Jongerenambassadeurs

Na jarenlang in onzekerheid te hebben geleefd, wachtend op een verblijfsvergunning, hebben alle jongerenambassadeurs van Defence for Children besloten om zich nu in te zetten voor kinderen die zich momenteel in dezelfde situatie bevinden. Gedurende die moeilijke periode ontvingen ze juridische ondersteuning van onze behulpzame medewerkers op de helpdesk. Vandaag de dag bundelen deze jongeren hun krachten als ambassadeurs van onze organisatie. Ze geven een krachtige stem aan kinderen zonder verblijfsvergunning en streven naar erkenning van hun fundamentele rechten.

Met moed delen ze hun persoonlijke ervaringen en vertellen ze hoe het voelde om geen verblijfsvergunning te hebben, en hoe dit hun leven tot stilstand bracht. Ze begrijpen als geen ander hoeveel het verkrijgen van een verblijfsvergunning betekend voor een familie. Voor een kind symboliseert het een toekomst vol mogelijkheden. Door hun eigen verhaal te delen, inspireren deze jongerenambassadeurs anderen en roepen ze op tot actie. Zo zetten deze ervaringsdeskundigen zich in, in de hoop dat elk kind de kans krijgt om zich te ontplooien en een veilige omgeving te vinden waarin ze zich zonder zorgen kunnen ontwikkelen.

In Brussel!

Tijdens de ‘High-level conference to celebrate the 30th anniversary of the Convention on the Rights of the Child’ in het Europees Parlement gaf jongerenambassadeur Akhrat Selevani een krachtige toespraak. Zij vertelde over de vele verhuizingen tijdens haar verblijfsprocedure in Nederland, over het juridische gevecht om een badstoeltje voor haar gehandicapte zusje en over het tekort aan privacy in de opvangcentra. Akhrat sloot haar toespraak af met een duidelijk en helder verzoek: ’laat kinderen kind zijn’.

Rania

Rania is Koerdisch en komt uit Irak. Op haar vierde vluchten haar ouders, samen met Rania en haar broer en zus naar Nederland. Ze procederen zeker tien jaar. Zo lang in onzekerheid, dat doet iets met je. Rania wordt er vooral wat vlak van. Na zo’n lange strijd gaat het enthousiasme er wel een beetje af. Zelfs als je hoort dat je voor altijd mag blijven.

Lees verder

Buyna

Buyna is zes als ze met haar moeder vlucht uit Mongolië. Ze leeft veertien jaar in onzekerheid voordat een klein pasje hier een einde maakt. Een verblijfsvergunning, na al die jaren procederen en wachten. Onzekerheid en wanhoop maken plaats voor opluchting en blijdschap. Ze mag eindelijk gaan dromen over een toekomst, in Nederland.

Lees verder

Nazeli

De jongste ambassadeur is misschien wel de strijdvaardigste. Haar naam: Nazeli. Op haar achtste vertrokken met haar ouders en zusje vanuit Armenië om rust te vinden in Nederland. Dit duurde uiteindelijk tien jaar. Nazeli zit in 5 vwo en is vastbesloten rechten te studeren, om uiteindelijk zo veel mogelijk vluchtelingenkinderen te helpen.

Lees verder

Mina

De ouders van Mina vluchten in 1998 vanuit Egypte naar Nederland, omdat zij vanwege hun geloof worden bedreigd. Mina en zijn zusje worden in Den Haag geboren. De hele familie woont heel lang in de illegaliteit en onzekerheid, zeker zeventien jaar. Die periode was heftig en moeilijk, maar zeker ook leerzaam. Mina hoor je daarom niet klagen.

Lees verder

Alisa

Na jaren wachten komt er een verblijfsvergunning. Maar helaas alleen voor Alisa’s ouders en haar broertje. Zij en haar zussen moeten maar even kijken wat ze gaan doen. En waar ze gaan wonen.

Lees verder

Anood

Anood was dertien toen haar ouders besloten te vluchten uit Irak. Eenmaal in Nederland werd ze als woordvoeder van de familie sneller volwassen dan goed voor haar was. Daar ondervindt ze nog de nadelen van. Maar het heeft haar ook strijdbaar gemaakt, waardoor ze nu is waar ze is: wonend op zichzelf, bijna afgestudeerd op het mbo en klaar voor het hbo.

Lees verder

Ruzanna

Ruzanna is dertien als ze met haar moeder vanuit Rusland naar Nederland vlucht. Niet voor de oorlog, maar voor haar vader. Een tirannieke man die voor veel ellende zorgt. In Nederland is ze veilig, maar nog lang niet gelukkig. Ze verhuist veel, is wantrouwend en soms ook depressief. Maar ze is een doorzetter en niet alleen voor zichzelf. Integendeel, voor heel veel kinderen die haar hulp kunnen gebruiken.

Lees verder

Sofi

De nu eenentwintigjarige Sofi is geboren in Doetinchem. Toch duurt het heel lang voordat ze zich officieel Nederlandse mag noemen. Haar ouders vluchten in 1999 vanuit Armenië naar Nederland, waar ze Sofi krijgen, maar in 2004 zijn zij uitgeprocedeerd. Terug dus naar een voor Sofi onbekend land. Na vijf jaar keert het gezin, verrijkt met een broertje en zusje, terug naar Nederland. Met hoop op een nieuwe kans.

Lees verder

Yara

Yara vlucht samen met haar ouders en broertje in 2014 uit een onveilig Oekraïne. Ze verstoppen zich in een vrachtwagen om een dag later aan te komen in… ja, waar eigenlijk? Het blijkt België. Een jaar later verhuizen ze naar Nederland. Inmiddels zit ze in de vijfde van het Christelijk Gymnasium in Leeuwarden en wil ze rechten studeren. Met als doel het beschermen van de rechten van kinderen die jarenlang in onzekerheid moeten leven.

Lees verder