Vandaag buigt de Tweede Kamer zich over twee wetsvoorstellen die diep ingrijpen in het asielstelsel: de Asielnoodmaatregelenwet en het tweestatusstelsel. Defence for Children Nederland maakt zich grote zorgen over de gevolgen voor kinderen. 

Vandaag debatteert de Tweede Kamer over twee wetsvoorstellen die het asielbeleid fundamenteel zullen veranderen: de Asielnoodmaatregelenwet en het wetsvoorstel voor een tweestatusstelsel. Beide voorstellen hebben het doel om het aantal mensen dat asiel aanvraagt in Nederland te verminderen, maar hebben ingrijpende en structurele gevolgen voor de rechten van kinderen.  

Asielnoodmaatregelenwet 

De asielnoodmaatregelenwet bevat een pakket aan verregaande maatregelen die de toegang tot bescherming inperken en de verblijfszekerheid ondermijnen. Zo wordt de duur van een asielvergunning teruggebracht van vijf naar drie jaar en verdwijnt het perspectief op een vergunning voor onbepaalde tijd. Ook worden gezinsherenigingsmogelijkheden ingeperkt, onder andere door het schrappen van nareis voor meerderjarige kinderen en ongehuwde partners. Daarnaast wordt het indienen van een opvolgende aanvraag ontmoedigd door een strengere toets en het sneller als ‘kennelijk ongegrond’ kunnen afwijzen van verzoeken. Deze maatregelen raken direct aan het recht op gezinsleven en aan de rechtszekerheid van kinderen die bescherming zoeken.  

Tweestatusstelsel 

Het Kabinet wil een tweestatusstelsel invoeren met strikte voorwaarden op het gebied van gezinshereniging. Het tweestatusstelsel is een systeem dat vluchtelingen in Nederland opdeelt op basis van de reden van hun vlucht. Het maakt onderscheid tussen mensen die vluchten voor oorlog en geweld, en mensen die individueel vervolgd worden, bijvoorbeeld vanwege politiek activisme of hun geaardheid.  

Voor de mensen die vluchten voor oorlog wordt gezinshereniging alleen mogelijk wanneer zij woonruimte, een toereikend inkomen en twee jaar of langer een verblijfsvergunning hebben. Het Kabinet wil gezinshereniging verder inperken door een zo smal mogelijke definitie van het ‘kerngezin’. De beperking komt bijvoorbeeld neer op uitsluiting van ongehuwde partners. Dit betekent dat kinderen die geboren zijn in een gezin waar ouders niet getrouwd zijn, het risico lopen om niet te kunnen opgroeien met beide ouders. 

Deze plannen schaden artikelen 9, 10 en 16 van het VN-Kinderrechtenverdrag en artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Deze artikelen stellen dat kinderen het recht hebben om op te groeien met beide ouders, hun recht op gezinsleven niet mag worden aangetast, en dat de overheid verplicht is gezinsherenigingsverzoeken met welwillendheid, menselijkheid en spoed te behandelen. De voorgestelde maatregelen voldoen hier niet aan. 

Oproep: Bescherm kinderen 

Wat beide wetsvoorstellen delen, is hun onderliggende doel: het ontmoedigen van asielaanvragen, koste wat kost. Maar met man en macht proberen het aantal mensen dat naar Nederland komt proberen terug te dringen, mag er niet toe leiden dat de rechten van kinderen worden uitgehold. Juist nu herinnert Defence for Children Nederland de overheid aan haar juridische verplichting om zich met dezelfde inzet in te zetten voor de bescherming van kinderen die zich al in Nederland bevinden: kinderen in de (nood)opvang, gewortelde kinderen die hier opgroeien, en alleenreizende minderjarige vluchtelingen. 

Kinderrechten zijn geen politieke keuze. Ze gelden altijd, ongeacht de herkomst, status of omstandigheden van een kind. Deze wetsvoorstellen staan daar haaks op.