Slechts enkeling meldt vermoedens kindermisbruik op reis
Wanneer mensen in het buitenland vermoedens hebben van kindermisbruik, meldt slechts een fractie dit aan de autoriteiten of bij www.meldkindersekstoerisme.nl. Dat blijkt uit het vandaag gepubliceerde onderzoek van Defence for Children – ECPAT onder meer dan duizend vakantiegangers uit vijf West-Europese landen in samenwerking met de Universiteit Leiden en onze partners ECPAT-Oostenrijk, ECPAT-België, ECPAT-Frankrijk en ECPAT- Duitsland. Veel mensen melden hun vermoedens niet omdat zij bang zijn voor het doen van valse meldingen. “Door echter niets te doen, krijgt de dader de ruimte om ongestraft kinderen te misbruiken”, aldus Celine Verheijen van Defence for Children - ECPAT: ”Een kind helpen dat mogelijk slachtoffer is van seksuele uitbuiting, kan alleen door vermoedens te melden. Ook bij twijfel.”
Niet op de hoogte van meldingswebsites
Uit het onderzoek blijkt dat 183 vakantiegangers de afgelopen vijf jaar getuige te zijn geweest van kindermisbruik op reis, gezamenlijk zagen zij 250-300 potentiële slachtoffers. Slechts 4% heeft dit gemeld bij de autoriteiten of een meldingswebsite. De meeste mensen bespreken de verdachte situatie alleen met hun reisgenoten. Veel reizigers zijn zich daarnaast niet bewust van de meldingsmogelijkheden. In Nederland is 85% van de 292 respondenten niet op de hoogte van www.meldkindersekstoerisme.nl. “Dit is zeer zorgelijk”, aldus Verheijen: “Als kinderrechtenorganisatie pleiten we dan ook voor een structurele campagne om reizigers bewust te maken van de signalen van seksuele uitbuiting van kinderen en de online meldingsmogelijkheden.”
Slachtoffers melden zelden zelf
Voor kinderen die worden misbruikt of uitgebuit in de prostitutie is het heel onwaarschijnlijk dat ze zelf melden. Redenen hiervoor zijn dat ze risico lopen op vergelding door uitbuiters en misbruikers, dat ze zichzelf niet als slachtoffers zien, dat ze het rechtssysteem wantrouwen en bang zijn voor stigmatisering of langdurige plaatsing in een (jeugd)instelling. Het zwijgen van kinderen over seksuele uitbuiting is een belangrijke barrière om te krijgen waar ze recht op hebben volgens het VN-Kinderrechtenverdrag, namelijk zorg en (juridische) hulp. Bovendien is seksuele uitbuiting volgens de kinderrechtenorganisatie als ervaring erg moeilijk te overwinnen.
Obstakels bij melden seksuele uitbuiting kinderen
Vakantiegangers en reizigers ervaren obstakels om vermoeden van seksueel misbruik van kinderen te melden. Zo geven ze aan bang te zijn om een valse melding te doen of een verkeerde interpretatie van de situatie te hebben. Verder benadrukken ze zich liever niet te bemoeien met iemands privéleven of geen kind in de problemen te willen brengen. Daarnaast is het niet kunnen overzien van de gevolgen of denken betrokken te raken bij criminele activiteiten een reden om niet te melden bij instanties. Het niet hebben van vertrouwen in de politie speelt volgens de respondenten ook een rol. Verder geven mensen aan in de vakantiestemming te zijn en niet met dit soort zaken bezig willen zijn. Of ze hebben geen wifi en vergeten om later te melden of denken dat het dan geen zin meer heeft.
Iedere melding wordt serieus genomen
Verheijen, vanuit Defence for Children – ECPAT coördinator van www.meldkindersekstoerisme.nl, benadrukt dat de politie iedere melding van een mogelijk minderjarig slachtoffer in een uitbuitingssituatie serieus neemt. Om de angst van melden weg te nemen, moet volgens Verheijen duidelijk worden gemaakt dat verdachten niet onmiddellijk worden gearresteerd, maar dat de politie controleert of de melding andere informatie ondersteunt. Het moet volgens haar duidelijk zijn dat mensen altijd anoniem kunnen melden en dat zij geen rol hebben in het verdere proces. Voor de toeristische sector ziet Verheijen een belangrijke rol weggelegd bij het informeren en bewustmaken van reizigers over seksuele uitbuiting van kinderen: voor, na en tijdens de reis.