Kinderen met een handicap in asielzoekerscentra onvoldoende beschermd

PERSBERICHT: De situatie van kinderen met een handicap in asielzoekerscentra is in strijd met het VN-Kinderrechtenverdrag en het VN-Gehandicaptenverdrag. Ze komen bijna nooit in aanmerking voor een verblijfsvergunning en de leefomstandigheden zijn onder de maat en beschadigen de kinderen vaak nodeloos. In het vandaag gepubliceerde onderzoeksrapport komt Defence for Children tot deze conclusie na een analyse van 57 zaken en 12 interviews naar de leefomstandigheden van kinderen met een handicap in asielzoekerscentra in Nederland.

Martine Goeman van Defence for Children “Uit onze analyse blijkt dat het bijna onmogelijk is om als kind met een handicap een medische vergunning of een asielvergunning te krijgen. Kinderen met zeer ernstige handicaps, die soms niet lang meer te leven hebben, worden afhankelijk gemaakt van de gunst van de staatssecretaris om in schrijnende zaken een vergunning te verlenen. Dat moeten we beter regelen in dit land. De rechten van deze kinderen moeten we verankeren in de wet zodat de rechter daar ook aan kan toetsen.”

Voorbeelden van handicaps waar kinderen in asielzoekerscentra aan lijden zijn spierdystrofie, epilepsie die niet met medicijnen behandeld kan worden, stofwisselingsziekten, groeistoornissen, zeer ernstige neurologische aandoeningen en het syndroom van Down. Martine Goeman van Defence for Children: “Een asielzoekerscentrum is niet de juiste plek om een kind met een handicap te huisvesten. De stress, het lawaai, gebrekkige hygiëne en kleine woonruimte hebben gezondheidsklachten tot gevolg voor deze kinderen die toch al kwetsbaar zijn. De strenge huisregels pakken daarnaast onevenredig hard uit. Ouders moeten voor alles toestemming vragen. Er zijn gevallen bekend waarbij een zelf gekocht dekentje of bureaustoel waar het kind wel op kan zitten in beslag worden genomen omdat ze niet aan de huisregels voldoen.”

Geen toegang tot zorg

Op grond van artikel 24 van het VN-Kinderrechtenverdrag hebben kinderen recht op de grootst mogelijke mate van gezondheid. Er moet worden gewaarborgd dat geen enkel kind zijn of haar recht op toegang tot voorzieningen voor gezondheidszorg wordt onthouden. Voor kinderen met een handicap in asielzoekerscentra wordt dit recht onvoldoende nageleefd. Zo werd het recht op een speciaal gehoorimplantaat bij een kind zonder verblijfsvergunning geweigerd. Andere kinderen krijgen van jeugdzorg te horen dat zij het kind niet kunnen helpen omdat de problematiek veroorzaakt wordt door de stressvolle situatie in de opvang.

Lang wachten

Kinderen met een handicap hebben recht op bijzondere zorg, bovendien dient de overheid ervoor te zorgen dat geestelijk of lichamelijk gehandicapte kinderen een volwaardig en behoorlijk leven hebben, in omstandigheden die de waardigheid van het kind verzekeren. De situatie die wij aantroffen in de opvang voldoet hier niet aan. Als kinderen na lang wachten wel verblijfsrecht krijgen duurt het lang voordat zij de opvang kunnen verlaten en een geschikte woning kunnen betrekken in de gemeente. De weg naar een verblijfsvergunning is soms zelfs zo lang dat verblijfsrecht voor een aantal terminaal zieke kinderen te laat kwam.