Meer meldingen over misbruik van jongens via meldkindersekstoerisme.nl
In 2019 is er zesendertig keer een melding gedaan bij meldkindersekstoerimse.nl. Twee derde van de meldingen gaat over misbruik in het buitenland, dit is meer dan het jaar ervoor, toen ging bijna de helft van de meldingen over het buitenland. Plaatsen waar seksuele uitbuiting van kinderen gesignaleerd wordt, zijn weeshuizen, hotels, bars, clubs, restaurants, het strand en op straat. Opvallend is dat in 2019 de helft van de meldingen gaat over vermoedelijke jongensslachtoffers. “Dat is voor het eerst”, geeft Celine Verheijen, projectcoördinator Kinderrechten en Seksuele Uitbuiting aan. “Vaak denken mensen dat het vooral meisjes betreft. Beleid en programma’s zijn daarom met name op meisjes gericht. Deze zouden zich ook moeten focussen op de bescherming van jongens tegen seksuele uitbuiting.”
Vierentwintig meldingen seksuele uitbuiting in het buitenland
De in totaal vierentwintig meldingen over seksuele uitbuiting van kinderen in het buitenland worden vaker door mannen dan door vrouwen gedaan. In totaal wordt er dertien keer gemeld over jongens die misbruikt worden, vijf meldingen gaan over meisjes en zes meldingen over kinderen in het algemeen. Geschatte leeftijden van de mogelijke kindslachtoffers variëren van twee t/m veertien jaar. Melders vullen over het algemeen het hele meldingsformulier in, waardoor concrete informatie beschikbaar is, zoals plaats, tijdstip en een omschrijving van de dader en slachtoffer. Van de vierentwintig meldingen over kindermisbruik in het buitenland is acht keer een foto geüpload op de website. Iets minder dan de helft van de melders wil anoniem blijven of alleen contact met het meldpunt en niet met de politie.
Landen waar kindermisbruik gemeld wordt
De meldingen die gaan over vermoedens van kindermisbruik in het buitenland, betreft een groot aantal verschillende landen: Thailand (vier keer), Nepal (drie keer), Indonesië (drie keer), Gambia (drie keer), Senegal (drie keer), Vietnam (twee keer), Mozambique (twee keer), Cambodja, Filipijnen, Turkije, Oman en Curaçao. Verheijen: “Opvallend is dat er veel verschillende landen genoemd worden in de meldingen. Het is echt geen probleem dat zich alleen in Zuidoost Azië voordoet, zoals veel mensen denken. We zien het aantal meldingen uit Afrikaanse landen ieder jaar stijgen.” Verder zijn er meldingen over afbeeldingen van seksueel misbruik op internet en vermoedens van kindermisbruik in Nederland, waaronder een vermoeden van kindermisbruik in een B&B met een Duitse toerist.
Meldingen gerapporteerd aan politie
Defence for Children – ECPAT bekijkt de meldingen, reageert naar de melder en stuurt meldingen door naar de politie. Wanneer een melder niet in contact met de politie wenst te komen maar wel met het meldpunt, dan fungeert Defence for Children – ECPAT als tussenpersoon bij eventuele aanvullende vragen van de politie. Het Team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme van de nationale politie krijgt de meldingen binnen. Zij werkt met lokale politiediensten in het buitenland en met Nederlandse politieagenten die in het buitenland gestationeerd zijn, de zogenaamde Liaisons officers, om zaken over seksuele uitbuiting van kinderen op te pakken. Volgens het VN-Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op de bescherming, ieder kind dat slachtoffer wordt van seksuele uitbuiting is er een te veel.